Afgelopen dagen stonden voor het talenten/ervaringsteam VoCASA Heren 3 in het teken van de p/d-wedstrijden. Op zaterdagmiddag, 5 mei, mocht de equipe aantreden tegen Blauw-Wit. Waar menig volleyballer een voetbalteam à la De Graafschap verwachtte, kwam er toch een kliekje volleyballers naar de veste in Neerbosch-Oost. VoCASA, gewapend met Bas Mollenvanger (de zoon van…) als libero en middenman Benne (die vroeger zo goed was…), wist de eerste twee sets prima partij te geven aan de regiodivisionist.

Door een verslaggever

Persoonlijke fouten en een niet scherpe spelverdeling van Buis in combinatie met een rugklachthebbende diagonaal Sniekers, die niet alle potten kon breken leidden ertoe dat de sets onnodig verloren gingen. ‘Na de 17-15 voorsprong in de 2e set (1e set nipt verloren met 25-23) ging er niet veel meer goed’, concludeerde middenman Van Luyk, die zelf overigens weer eens het niveau haalde wat van hem verwacht mag worden. Na vijf kwartier zweten stond een 0-3 stand op het bord (23-25, 20-25, 20-25). Blauw-Wit vierde zijn feestje en ook de stroboscopische hup-hup-hup-hup-hup-ADHD’er was duidelijk in zijn nopjes.

Dinsdag 8 mei, louter enkele dagen later kon het vlaggenschip van Nijmegen zich revancheren in het altijd pittoreske Twello (dat is een gehucht achter Apeldoorn). Flinke afwezigheid van onder andere aanvoerder Sniekers, middenmannen Van Luyk en Bremer zorgde voor de oproeping van G. van Pruissen (het broertje van…), Hudepohl (inmiddels getrouwd) en Kwabbenberg (uit het team van Kets van Kempen…). Laatstgenoemde acteerde de gehele pot fantastisch op de diagonaal. Coaching werd verzorgd door 2e spelverdeler Gerrits (die eigenlijk veel beter is dan de eerste…) en ex-Twellonaar Van Rossem, die op onnavolgbare wijze de opstellingbriefjes invulde.

Maar nu de wedstrijd. Interim-aanvoerder Buis verrichte de tos en zorgde voor speelhelftwisseling en opslag. In de goed gevulde sporthal werd de thuisploeg opgezweept door het publiek. De meningen over het vrouwelijk schoon waren daar overigens verdeeld. Waar Van Pruissen kwijlde bij het aanzien van dames 1, bleek Rutgers wat kieskeuriger, en waar Marsman zijn zusje had meegenomen voor Eggermont, gaf Buis de voorkeur aan Charin het barmeisje.

Het was een wedstrijd die eigenlijk voor de neutrale toeschouwer heel leuk was. Niet zo zeer vanwege het hoge niveau van de teams, maar de spanning vergoedde veel. En ook het arbitersduo deed hier prima aan mee. Enkel het uitteam werd regelmatig afgefloten door de muts op de bok, het thuisteam mocht wel technisch falen. Mooi om te zien hoe buitenman Van Heesch zich helemaal opvrat en zijn agressie vertaalde in snoeiharde buitenballen. Toch ging de 1e set met 25-23 verloren door veel te veel kansen niet te pakken. Echter had iedereen het idee dat dit geen team was waar je 3 sets van kon verliezen. En zo geschiedde ook niet. In de 2e set waren de verhoudingen zeer duidelijk en werd de stand gelijk getrokken. Maar mede door het niet op tijd afstand nemen en scheidsrechterlijke dwalingen kon Twello toch weer de voorsprong vatten, maar daarna werd het ijzig stil in de bomvolle sportaccomodatie. Een duidelijk 4e set zorgde voor een beslissende 5e. Na een gewonnen tos en tactisch kantkeuzespel werd zonder spanning de 5e set binnengehaald. Twello kwam nog wel op 1-0 door een aanvalsfout, maar daarna viel louter hoongelach hen ten deel. Na het laatste punt werd er volop gehost, het publiek werd bedankt en eveneens Toon voor zijn inzet van het afgelopen halfjaar. De terugweg was nog lang, en werd verlengd door een afgesloten afslag op de A50, die veel te laat werd aangegeven.

Zaterdag spelen Twello en Blauw-Wit nog tegen elkaar. Na de verwachte zegen van Blauw-Wit zal VoCASA als 2e eindigen in de nacompetitie en zal het moeten afwachten of dit genoeg is voor promotie.